segunda-feira, junho 13, 2005

13 de Xuño

A ver se remata TODO isto dunha puta vez...

(ou alomenos que os bocadillos de zorza deixen de saber a pizza de xamón con queixo)



2 Comments:

Anonymous Anónimo said...

Compañeiro, camarada:
Saiba voçé que non é para tanto, que se por algo nos custa esta época é somentes porque non temos ganas de vivila. E iso é parvada. Analisemos as cousas en frío: nunha semana "de exames" saímos dúas noites, droghámonos algunha vez e botamos uns risos tremendos.
E nalgún intre rallámonos, mais que sería a vida sen reflexións/depresións profundas sen sentírmonos ás veces desnortados, sen xogar a escoller o millor camiño para trabucarse e volver a matinar.

4:09 da tarde  
Blogger TheClansman said...

Aaaai, esas míticas ralladas político-afectivas rodeadas de luces e espiras canapiáceas!!
Pero as espiras canapiáceas son velenosas na soidade noiturna da miña habitación. Esta noite estiven recluso na miña propia casa, recebindo golpes nos ollos e con carceleiros negándolles a entrada ás visitas amistosas. Conseguin fuxir e recibir un fortísimo abrazo recén chegado dun colectivo. Logo todo se desvaneceu, e cando espertei na branca cama do amencer estaba rodeado de paxaros e espíritos amigos. Todos se foron por que pedín soidade, agás un, ao que lle pedín que se quedara para explicarlle o senso de toda esta tolemia. A fiestra estaba aberta e unha brisa revolvía o seu cabelo. Pechamos os ollos e a nosa vida de súpeto botou a voar...

4:22 da tarde  

Enviar um comentário

<< Home